"O gece ilk konuşmalarını böyle anlattı Hatice Halisdemir. Ömer Halisdemir ile Özel Kuvvetler’de nöbetteyken yaptıkları bu ilk konuşmadan sonra eşinin ailesine ve merak eden diğer akrabalarına “Bizde bir şey yok, merak etmeyin” demiş, onlar da rahatlamışlar.
"BENDE ÇOK ACI VARDI O GÜN"Hatice Halisdemir bir süre sonra Özel Harekâtçı bir arkadaşının eşini aramış: “Arkadaşımla konuşurken, o zaman çok büyük bir kayıp olduğunu öğrendim, onlar için çok üzüldüm. Ama bende çok acı vardı o gün, sabaha kadar oturdum.
Başka bir arkadaşım aradı, telefonda bana ‘Hatice kimseye kapıyı açma, evlere de baskın yapacaklarmış’ dedi. Uyuyakalırsam diye çocuklara, kimseye kapıyı açmasınlar diye not yazdım. Çocuklar uyumuştu zaten.
EŞLE SON GÖRÜŞME: "HATİCE HİÇ MERAK ETME..."Sürekli Ömer’e mesaj yazdım, sürekli aradım, cevap vermedi önce. Saat 00.40’ta görüşebildim. Ömer, ‘Hatice hiç merak etme, ben iyiyim’ dedi. Acelesi vardı, bir-iki kelime söyledi sadece. Başka da görüşemedim zaten, o gün sabaha kadar oturdum.
İKİNDİ VAKTİ 15.30-16.00 ARASI ACI HABER GELDİ
Bilirsiniz ya, bir ağırlık çöker insana, konduramazsınız. Hatice Hanım da geceyi bu karanlık duyguyla geçiriyor. Gün ağarıyor ve beklemeyi sürdürüyor: “İkindi vaktiydi, 15.30-16.00 gibi...
"AMBULANSI GÖRÜNCE ŞEHİT VAR DEDİM"Arkaya ambulans geldi, ‘Şehit var’ dedim. Çocuklara söylemedim ama içimden kendi kendime ‘İnşallah Ömer’i yaralı getirirler’ diye dua ettim. Dedim ya, akşamdan biliyordum ben, o acıyı kıvranarak çektim. Sabaha kadar iki şişe kolonya bitirdim. Hatta bir ara kızım Elif Nur, ‘Anne bu halini babam görse çok gülerdi, çok fena duruyorsun’ diye güldü bana.”
"KAPININ ZİLİNİ DUYDUM DEDİM Kİ BİZE DE ATEŞ DÜŞTÜ"
İşte bu noktada ağlamaya başlıyor kahramanın eşi. Karşılıklı susuyoruz, ne gelir ki elden. Arkamızda bir yerden de hıçkırık sesi geliyordu. Elif Nur’un sesiydi bu: “Komşular geldiler kapının önüne. Camdan baktım böyle, bakarken bize döndüler ve kapının zilini duydum. Bitti zaten... Dedim ki, bize de ateş düştü.”